In gesprek met Morgan Cauvin – internationaal lobbyist van Match Group

In het kader van het 20-jarig bestaan van Public Matters hebben we een mooi Lustrumboek gemaakt – dat bestaat uit interviews met verschillende public affairs experts. In de interviews geven zij onder andere hun visie op het public affairs vak en worden public affairs trends besproken. Het Lustrumboek wordt binnenkort officieel gepresenteerd, maar de komende tijd delen we alvast verschillende interviews via deze website.

In dit interview spreken we met Morgan Cauvin. Voor Morgan Cauvin draait alles om relaties. Hij werkt als internationale lobbyist voor Match Group, het moederbedrijf van datingapps zoals Tinder en Plenty of Fish. Volgens hem is het ook als lobbyist een must echt te geloven in wat je zegt, authentiek te zijn, flexibel, oprechte interesse te tonen en je netwerk te blijven updaten.

Wat betekent Public Affairs voor u en voor Match Group?

Ooit begon ik als advocaat en dan adviseer je bedrijven van buitenaf. Ik wilde directer betrokken zijn bij het helpen van bedrijven met hun issues. Ik werd daarom bedrijfsjurist, waarna de stap naar lobbyist volgde. Als je in een bedrijf werkt in plaats van voor een bedrijf, zijn je taken strategischer en werk je meer met toekomstige nieuwe wetgeving. Als lobbyist krijg je de mogelijkheid om je veel terreinen eigen te maken en daar vanuit diverse argumenten op in te spelen, zoals juridische, economische en technologische argumenten of omwille van innovatie bijvoorbeeld.

Qua grootte zijn wij een middelgroot techbedrijf. Public Affairs is voor Match Group om twee redenen belangrijk. Het moet ervoor zorgen dat nieuwe wetgeving onze license to operate niet aantast. Uitdaging is daarbij dat de wetgeving voor techbedrijven vaak is bedoeld voor big tech, bijvoorbeeld op gebied van consumentenrecht en online veiligheid. Wij kunnen dan onbedoeld nadeel ondervinden van die wetgeving. Ten tweede willen we relaties opbouwen met beleidsmedewerkers en hen informeren over onze belangen, om een eerlijk speelveld te realiseren

Hoe beoordeelt u op dit moment uw relatie met de politiek?

Het is altijd al een bijzondere relatie geweest. Politici moeten de best mogelijke wetgeving maken. Om dit te doen moeten ze contact hebben met en feedback krijgen van verschillende stakeholders. De lobbyist heeft als taak om op te komen voor de belangen van zijn bedrijf of sector. De relatie met het bedrijfsleven is soms uit balans. Niet alle bedrijven hebben de middelen om lobbyisten in te zetten. Het is bijvoorbeeld voor middelgrote bedrijven moeilijker om hun stem te laten horen. Grote bedrijven met meer budget kunnen daardoor meer impact hebben.

Dit zie je vooral in de techsector, die nog maar 20 jaar oud is en kleine start-ups kent. Een relatie met beleidsmakers opbouwen is complex en een kwestie van ervaring. Wat dat betreft was de pandemie een grote kans; beleidsmakers konden hun relatie met bedrijven op een andere manier vormgeven. Online vergaderen maakt het lobbyspeelveld eerlijker en zorgt ervoor dat meer stakeholders een stem aan tafel krijgen.

Voor de pandemie hadden grote bedrijven meer afspraken. Ze hadden immers meer medewerkers en konden naar alle bijeenkomsten. Maar tijdens de pandemie was er maar één bijeenkomst waar één afgevaardigde van een bedrijf naartoe kon gaan, ongeacht of dat bedrijf klein of groot was. De pandemie heeft de officieuze lobby doodgemaakt. Het werd allemaal transparant en on the record. Er werd ook opnieuw over argumenten en afwegingen nagedacht. Als meerdere mensen hetzelfde thema aansnijden en onderbouwen, heeft dit een groter effect. Dit zag je tijdens de pandemie duidelijk gebeuren.

Is er een verschil met lobbyen in Europa en op nationaal niveau?

Lobbyen is in Brussel meer geaccepteerd dan in de lidstaten. Europarlementariërs zijn meer gewend om te praten en om te gaan met lobbyisten. Dat heeft er mogelijk mee te maken dat Europarlementariërs minder zichtbaar zijn en daarom meer een expertrol kunnen vervullen, gericht op de inhoud. Daarom hechten zij meer waarde aan gesprekken met experts, inclusief de experts die een bepaald belang vertegenwoordigen

In sommige landen is het relatief makkelijk om afspraken met beleidsmakers te maken, zoals in Nederland. Het heeft te maken met de ervaring van deze beleidsmakers en hoe de relatie is met de private sector. In een gecentraliseerde staat (zoals Frankrijk) is het moeilijker om afspraken te maken.

Als je in Duitsland interne aangelegenheden wilt bespreken als buitenlands bedrijf, is dat lastig. Duitse beleidsmakers hebben eerder de neiging om de private sector buitenboord te houden en willen niet publiekelijke relaties met bedrijven aangaan. In Duitsland maakt het wel een verschil of je ondersteuning hebt van een adviesbureau met medewerkers uit het land zelf. Dit draagt bij aan de effectiviteit van je Public Affairs activiteiten.

Hoe heeft digitalisering invloed op uw relatie met politiek en andere stakeholders?

Match Group was en is wat minder actief op social media als het gaat om Public Affairs. In Europa kan je ook al veel bereiken met directe contacten. In Angelsaksische landen zoals in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk is dat lastiger. Als een issue geen media-aandacht krijgt, wordt het als lobbyist lastiger. In Brussel zijn media weer veel minder belangrijk, maar voor Europarlementariërs zijn social media wel belangrijk als informatiebron.

Niet alle bedrijven delen hun Public Affairs standpunten op Twitter, want ze voelen zich vaak comfortabeler om dit een-op-een met beleidsmakers te bespreken. Volgens mij is de inzet van social media voor lobbyen in Brussel geen gamechanger. Maar social media kunnen uiteraard wel een rol spelen om je reputatie te managen, vooral op nationale niveaus.

Digitalisering betreft ook videobellen. Voor de COVID-pandemie kon ik maar vier vergaderingen per dag hebben, nu is alles veel effectiever geworden. Ik kan ineens op één dag met zoveel mensen tegelijk praten. Ik durf wel te zeggen dat we zonder de pandemie veel minder progressie hadden gemaakt op voor ons belangrijk dossiers zoals de Digital Markets Act. Wij konden nu met net zo veel beleidsmakers spreken als de hele grote techbedrijven, omdat we minder hoefden te reizen. Voor de pandemie waren er veel meer verschillende vergaderingen met allerlei beleidsmakers. Voor ons was het haast ondoenlijk om overal effectief aanwezig te zijn. Daarbij kwam dat er meer organisaties waren die onze mening deelden waardoor ons verhaal sterker werd.

Welke Public Affairs vaardigheden zijn de komende jaren belangrijk?

Je moet je snel kunnen aanpassen, ook in de manier waarop je je verhaal presenteert. Dat doe je bij een parlementslid anders dan bij een topambtenaar. Ik geloof ook echt in het positieve effect van lobbyen. Beleidsbeslissers snappen beter hoe de private sector werkt en zijn bereid concessies te doen. Hetzelfde geldt voor de private private sector, die begrijpt door jouw werk als lobbyist de politiek beter en is ook meer bereid zich aan te passen. Dit leidt vaak tot betere uitkomsten. Als lobbyist moet je een generalist zijn en focussen op strategie, maar je moet je ook focussen op de praktische zaken. Daarnaast moet je transparant zijn en geloven in wie en wat je vertegenwoordigt. In die zin vind ik het makkelijk om voor Match Group te werken.

Het belangrijkste: je moet geloven in wat je zegt. Ik geloof in keuzevrijheid. Als mensen geïnformeerd zijn over de risico’s is het aan hen om keuzes te maken.

Mijn rol verschilt uiteraard met die van een externe lobbyadviseur. Een externe adviseur hoeft zich minder te vereenzelvigen met de boodschap van de klant waarvoor hij werkt. Als in-house lobbyist vertegenwoordig je een bepaalde organisatie. Als je als interne lobbyist niet achter de werkwijze of het product van je bedrijf staat, wordt de lobby lastiger. Als lobbyist moet je geloven in je eigen boodschap. Eigenlijk houden veel lobbyisten in Europa niet van politiek, maar vooral van het aanpassen van komma’s in bijvoorbeeld een amendement, als dit in hun belang is.

Wat je misschien nog wel het meest nodig hebt als lobbyist, is de kunst je aan te passen en je kennis en je netwerk telkens opnieuw te updaten. Daarnaast moet je flexibel en pragmatisch zijn, vooral wanneer je te maken hebt met verschillende belangen en overtuigingen. Verder moet je met iedereen kunnen praten en proberen neutraal te blijven. Vijf jaar geleden was de trend om niet met extreemrechts of -links te praten. Nu is dat veranderd: zij hebben ook een kans om de verkiezingen te winnen en het is belangrijk dat zij weten wat wij doen en hun standpunten daarop mogelijk aan te passen.

Hoe verwacht u dat Public Affairs zich de komende jaren ontwikkelen?

Het lijkt erop dat Brussel veel politieker is geworden – dus meer zoals op nationale niveaus. Tientallen jaren was Brussel de plek waar alleen werd gesproken over het gewicht van kaas of vrachtwagens, maar nu wordt er politiek bedreven, waarbij Duitsland een leidende rol pakt. Ik zie ook dat lobbyisten in Europa nu veel meer een politiek verhaal hebben. Mensen spraken eerder niet over de impact van wetgeving op een samenleving. Nu wel. Goede lobbyisten praten nu meer over het algemeen belang. Neem de wetgeving op copyrights. Eerder probeerden de lobbyisten in Europa vooral de impact daarvan voor hun bedrijf te managen. Nu wijzen lobbyisten meer op het algemeen belang en de bredere impact.