Na zestien jaar lobbyen voor panda’s een ‘vuist in de lucht’

Twee uur eerder. We treffen hem in misschien wel de meest bizarre directiekamer van Nederland: pal boven het gorillaverblijf van Ouwehands Dierenpark. Midden in zijn kantoor Ramphastos Investments (een ander woord voor toekan, de lievelingsvogel van Boekhoorn) staat een kunstwerk. Een grote kist met een gekroond gorillahoofd en een klok die twee voor twaalf aangeeft. Draai je aan een hendel, gaat het deksel open en kijk je op de gorilla’s. ,,Ik kan ze vanaf hier voeren.”

Vandaag gebeurt dat niet, want er is strijd in de groep van zes mannetjes over wie de baas is, dus kun je ze beter allemaal tegelijk voeren. De door binnenhuisgoeroe Piet Boon ingerichte ruimte krijgt er binnenkort nóg een eyecatcher bij. ,,De twee witte tijgers van Ouwehands, die onlangs zijn overleden. Ik heb ze laten opzetten.”

Gewone jongen

Boekhoorn is groot geworden met de verkoop van Bakker Bart en telecombedrijf Telfort, waar hij in korte tijd 500 miljoen euro aan verdiende. ,,Ik vaar op mijn intuïtie.” Hij is een kleurrijk vat vol ogenschijnlijke tegenstrijdigheden: alpha en bèta, zakelijk en emotioneel. Een hightech-man die het liefst wil klaverjassen met zijn ‘drie mooie dochters’. ,,Ik vind het zó’n sociale armoede dat iedereen alleen maar op z’n mobieltje zit te staren.” Mondain, maar ergens nog de gewone jongen uit Nijmegen die opgroeide in een ‘straightforward arbeidersgezin’.

Aan de muur zijn wall of fame. Marcel Boekhoorn met de groten der aarde: Richard Branson, Yasser Arafat, Johan Cruyff (,,met hem ben ik nog naar Mandela gegaan, met onze vrouwen, maar toen we daar aankwamen bleek hij helaas ziek”), Bill Gates ‘een autist, ben je in een paar minuten mee uitgepraat’ en Bono. De grootste foto is die met zijn vijf jaar geleden overleden vader. Twee mannen, dezelfde aanstekelijke lach.

Nijmeegse roots

De 57-jarige Boekhoorn oogt fris en fit. Om zeven uur vanmorgen was hij al op kantoor – ,,ik ben bezig met een belangrijk project waar ik nog niks over kan zeggen” – terwijl hij de nacht daarvoor pas om twee uur in zijn bed in Bennekom lag. Stapavondje in Nijmegen (,,mijn échte thuis”) met zijn oude voetbalteam. ,,Het was weer lachen, gieren, brullen. Ze waren al mijn vrienden toen ik nog geen knaak had.” Ze houden hem met de voeten op de grond. Verbonden met zijn Nijmeegse roots.

Ooit vroeg hij zijn voetbalmaten van veteranenteam Oranje Blauw 4 te beleggen in aandelen Telfort. Toen Boekhoorn het zieltogende telecombedrijf opkocht, het reanimeerde en het voor een miljard euro aan KPN verkocht, maakte niet alleen hijzelf een klapper. ,,Mijn teamgenoten, zakenpartners en vrienden zijn daar zeker niet slechter van geworden.” Sommigen voetbalmaatjes kregen tonnen bijgeschreven op hun rekening. Zijn credo: ,,Als je niet kunt delen, kun je ook niet vermenigvuldigen.” Juíst zakelijk geldt dat, vindt hij. ,,Als iedereen zich winnaar voelt, bereik je veel meer. Je krijgt terug wat je geeft.”

Belangrijkste les

Registeraccountant Boekhoorn was de jongste partner ooit bij Deloitte & Touche, een dealmaker zoals je ze zelden ziet. In 1994 begon hij voor zichzelf, maar twee jaar later was hij zo goed als failliet. ,,Ik deed alles fout. Maar ik heb toen de belangrijkste lessen van mijn leven geleerd. Over wie er voor je is en wie je laten vallen. Niemand wilde me geld lenen, ook de mensen voor wie ik als accountant veel geld had verdiend niet.”

Anno 2017 heeft Ramphastos een meerderheidsbelang in 45 bedrijven. ,,Ik ben gewoon een magneet die kansen aantrekt.” Hij is onder meer eigenaar van de High Tech Campus in Eindhoven – ,,de slimste vierkante kilometer ter wereld”. ,,Eindhoven heeft de hoogste patentdichtheid per inwoner van de wereld. Ik heb daar een kaartje voor de Champions League-finale van nieuwe hightech ontwikkelingen.” Ook heeft hij innovatieve bedrijven als VoiceTrust (spraakherkenning en biometrische identificatie), Aviation Glass (‘wereldmarktleider in glas en spiegels voor vliegtuigen’) en Antenna (ontwikkelde een superieure antenne voor mobiele telefoons en routers, moet een volgende klapper worden, maar is dat vooralsnog niet). ,,Ik denk zelf ook wel eens: verdomme ‘Boek’, het is wel heel groot geworden.”

Geen chagrijn

Zijn investeringen draaien om innovatie, wereldwijde groeipotentie, een ijzersterke concurrentiepositie, lange termijn-commitment en meer dan ooit om de fun-factor. ,,Als iemand bij mij binnen komt en hij kijkt vervelend, dan heb ik het eigenlijk al gehad. Ook al zijn de cijfers goed, met chagrijnige mensen doe ik geen zaken.”

De afgelopen jaren heeft hij naar eigen zeggen ‘veel business afgestoten’. Op zijn inmiddels verkochte vastgoedbedrijf aan de Amsterdamse Zuidas, leed hij tientallen miljoenen verlies. ,,Voor de Teleac-cursus ‘Schuiven met stenen’ ben ik summa cum laude gezakt”, vervolgt hij gierend van het lachen. ,,Niks voor mij, vastgoed. Ik ben van mensen, van ideeën, iets creëren, van niets iets maken. Dat geeft mij veel meer satisfaction.

”Goudmijn

Over drie weken begint Boekhoorn aan een volgend avontuur en opent hij een goudmijn in Zuid-Afrika. ,,Met een zeer geavanceerde techniek halen wij goudstof uit bergen zand, die afkomstig zijn uit goudmijnen, waar nog wat goud in achtergebleven is. Dit is weer zo’n project dat mij ontzettend veel energie geeft. Ga ik gelijk nog even op safari. Iedere dag een nieuw avontuur. Zo is mijn leven. Ik ben met een euro begonnen. Ik weet niet of ik ook met een euro eindig, maar ik heb in elk geval een leuk leven gehad.”

Dankzij zijn vermogen kan hij voor deals ter plekke beslissen. ,,Iemand die beslist en wel eens mist, brengt meer geld in de kist dan een theoreticus die de praktische aansluiting mist.” Als hij een bijzondere deal kan doen, waar ook ter wereld, zegt hij: ,,Jongens we pakken het vliegtuig. We gáán.” Hij gaat alleen, of kiest iemand uit het 8-koppige team waaruit Ramphastos bestaat en vliegt erop af in zijn privévliegtuig. ,,Ik zit 600 uur per jaar in het vliegtuig. Sommige dingen die op je pad komen, moet je gewoon doen. Ik durf dat. Dat is mijn manier van zaken doen.”

Zondag vliegt hij met collega-bestuurders en dierenverzorgers van Ouwehands, plus zijn drie dochters, naar het Chinese Chengdu om Wu Wen en Xing Ya op te halen. Woensdagavond landen ze in Nederland met de panda’s in het ruim. ,,Maar als het aan mij ligt zet ik ze in de Business Class, links en rechts van me. Ik ben ongelofelijk blij dat we ze na zestien jaar pandadiplomatie op gaan halen. Dat is een overwinning van de bovenste categorie. Er is maar één planeet. Het in stand houden van de natuur en het overleven van de panda in het wild, daar draag ik aan bij. Dit bewijst: niets is onmogelijk.”

Bron: www.ad.nl d.d. 8 april 2017