Mijn public affairs stage tijdens crisistijd

Trainee Rosa deelt in een blog haar stage ervaringen tot nu toe.

Tijdens mijn master in Political Economy ondervond ik dat politieke besluitvorming hand in hand gaat met ontwikkelingen in het bedrijfsleven en de maatschappij. Hierdoor zei ik in de wandelgangen van de UvA herhaaldelijk dat ik op zoek was naar een stageplek waar zowel politiek en economie als publiek en privaat samenkomen. Public affairs raakt precies dit vlak, en al snel stond ik voor de deur van het bekendste public affairs- en lobbyadviesbureau van Nederland: Public Matters aan de Bezuidenhoutseweg in Den Haag. Een sprong in het diepe in het Nederlandse politieke proces met mijn International Relations studie als achtergrond.

Na ruim 4 maand stage te hebben gelopen merk ik dat je als public affairs adviesbureau echt fungeert als schakel tussen organisaties, politiek en maatschappelijk middenveld. Public Matters heeft een breed scala aan cliënten in de meest uiteenlopende sectoren. Van tech tot zorg en van energie tot woningmarkt. Een betere en bredere introductie in het PA-vak had ik me niet voor kunnen stellen.

Werken in public affairs is circulair

Doordat ik betrokken ben bij diverse cliënten in verschillende sectoren, zie ik dat public affairs echt óveral terug komt. Belangenbehartiging is dan ook zeker niet iets is wat enkel toebehoort aan grote multinationals met diepe zakken. Ook gemeentes, kleine organisaties en groene NGO’s hebben belangen die vertegenwoordigd worden. Het maakt het werken bij Public Matters des te afwisselender.

Daarnaast ben ik er inmiddels ook achter dat lobbyen niet simpelweg het uitoefenen van druk is. Het is het constant afwegen van belangen en anticiperen op nieuwe politieke situaties. Eén van mijn key take-aways is dan ook dat dit werk niet lineair is, maar circulair. Een continue cirkel van adviseur naar cliënt en terug, op basis van de laatste politieke actualiteit. Dit komt omdat de politiek nooit stilstaat, er staat altijd wel weer een nieuw debat of wetgevingsoverleg op de agenda.

Daarnaast is het werk ontzettend afwisselend, en vindt belangenbehartiging niet zomaar plaats door middel van een platonisch biertje aan de bar. Zo schrijf ik het ene moment een nieuwsbrief voor een internationale cliënt, werk ik het andere moment samen met collega’s aan een lobbystrategie, of spar ik direct met een relatie over een nieuw onderzoek via een Zoom meeting. Het is wat dat betreft jammer dat de stage ‘maar’ zes maanden duurt. Want er zijn nog veel concrete politieke resultaten die verder in de toekomst liggen.

Politieke communicatie in crisistijd

Een belangrijk onderdeel van mijn werk is het monitoren van nieuwsbronnen en publicaties vanuit de Tweede Kamer. In deze crisistijd volg ik ook het wekelijkse debat over de ontwikkelingen rondom het coronavirus. Hierdoor heb ik een goed beeld ontwikkeld van de crisis en weet ik dat elke nieuw aangekondigde noodmaatregel ontzettend veel politiek bloed, zweet en tranen heeft gekost. Zo kan het Kabinet onmogelijk zelf bedenken hoe een tandarts weer aan het werk moet in de anderhalve-meter-samenleving of hoe een horeca ondernemer zijn terras weer veilig kan openen. De betrokkenheid van partijen uit het veld draagt bij aan de nuance die in elke maatregel ligt: het moet in de praktijk ook echt werken. Hierdoor kijk ik op een andere manier naar dit soort beleidsmaatregelen, ondanks dat ook ik dolgraag op dat terras had willen zitten. Daarnaast besef ik me dat ik door het ‘live’ volgen van debatten niet gewoonweg ‘op de hoogte ben’ van het nieuws, maar dat ik juist vaak vóórloop op het nieuws. Wat onze premier ’s avonds laat zegt tijdens het debat, staat pas de volgende morgen in de krant. Daarmee zit ik altijd bovenop de actualiteit.

Geen praatje meer bij het koffiezetapparaat

Naast dat ik vanuit politiek oogpunt veel bezig ben met corona, werk ik door deze crisis nu ook veelal vanuit huis. De digitale vrijmibo’s en pubquizzen zijn volop aanwezig, maar staan in schril contrast met de gezelligheid op kantoor hiervoor. De dagelijkse lunch met het team, de ‘snackvrijdag’ met het vaste bezoek aan ‘De Vrijheid’ tegenover de Malietoren en het biertje dat op vrijdag rond 17:00 uur op je bureau wordt gezet. De goede sfeer op de werkvloer en het praatje bij het koffieapparaat worden des te meer gemist, evenals het donderdagbiertje op “het Plein”. Maar zeker tijdens de coronacrisis wordt duidelijk dat de politiek nooit stilstaat. En daarmee mijn werk ook niet. Nu duik ik elke dag in de bruisende Haagse politiek vanuit mijn kamer in de – nu – stille Jordaan.